O tym, że działania minimalizujące kryzys uchodźczy są niezbędne, a ich koordynacja powinna być jednym z głównych zadań państwa wie dziś każdy. O tym jaką rolę odegrały samorządy lokalne i ich mieszkańcy także słychać. Organizacje pozarządowe i przedsiębiorstwa społeczne także gremialnie włączyły się w pomoc osobom, które przybyły do nas z Ukrainy. Co dalej?
Pora na ekonomię społeczną
Dziś, gdy przybywa już stosunkowo mniej osób z Ukrainy zaczynają być mocno widoczne potrzeby uchodźczyń i uchodźców wojennych, którzy są już w Polsce i nie wiedzą, kiedy będą mogli wrócić do swojego kraju bądź chcą budować swoje życie tu, gdzie obecnie mieszkają. Na te potrzeby może odpowiedzieć ekonomia społeczna – podmioty ekonomii społecznej (działające nie dla zysku, dostarczające usługi i towary, zatrudniające ludzi) oraz przedsiębiorstwa społeczne (podmioty ekonomii społecznej, które dodatkowo zatrudniają osoby w szczególnej sytuacji na rynku pracy i dają możliwość współzarządzania przedsiębiorstwem).
W kryzysie uchodźczym z jakim mamy do czynienia w Polsce (w sytuacji masowego napływu osób uciekających przed wojną w Ukrainie) ekonomia społeczna powinna pełnić dwie ważne funkcje, jako:
- dostarczyciel produktów i usług, w tym usług społecznych, na rzecz osób uchodźczych,
- pracodawca dla osób, które były zmuszone opuścić swój kraj.
Dodatkowo poprzez umocowanie ekonomii społecznej w społecznościach lokalnych daje ona szansę na wzmacnianie integracji i korzystanie z potencjałów lokalnych oraz zasobów jakimi dysponują sami uchodźcy, a głównie uchodźczynie z Ukrainy.
